وبلاگ ثبتی حقوقی کیفری
» نکاتی که در کار در ارتفاع باید رعایت شوند
در ایمنی کار در ارتفاع دو مبحث کلی وجود دارد :
پیشگیری در برابر سقوط (جلوگیری از سقوط فرد)
حفاظت در برابر سقوط (حفظ فرد پس از سقوط)
نکات ایمنی کار در ارتفاع :
جهت انجام کار در ارتفاع بیش از 2 متر باید طبق این دستورالعمل عمل نمود. در شرایط خطرناک (مثلاً در جایی که امکان سقوط فرد بر روی محورهای گردان تجهیزات، سقوط در مواد شیمیایی و ... وجود داشته باشد) نیاز به وجود حداقل 2 متر ارتفاع نمی باشد.
در فرآيند ايمن سازي عمليات كار در ارتفاع 3 مرحله وجود دارد:
پرهيز از كار در ارتفاع و يا انجام بخشهايي از آن در سطح زمين در شرايطي كه اين امكان وجود داشته باشد.
در صورتيكه الزاماً كار ميبايست در ارتفاع انجام گيرد، استفاده از روشها و تجهيزاتي كه خطر سقوط افراد در حين كار را از بين ببرد.
در شرايطي كه امكان از بين بردن خطر سقوط وجود نداشته باشد، استفاده از روشها و تجهيزاتي كه ارتفاع سقوط و شدت صدمات ناشي از سقوط را كاهش دهد.
آموزش کار در ارتفاع :
افرادی که در ارتفاع کار می کنند باید آموزشهای ایمنی لازم را طی نموده باشند.
حداقل آموزشها شامل (آشنایی با مقررات، مجوز کار، وسایل استحفاظی، خطرات سقوط، تجهیزات جلوگیری از سقوط) می باشد.
افرادی که در ارتفاع کار می کنند بایستی از نظر روحی، روانی، جسمی و اعتماد به نفس شرایط مناسب را داشته باشند. قابلیت های فردی مورد نیاز جهت کار در ارتفاع عبارتند از شنوایی مناسب، بینائی مناسب ، عدم ابتلاء به صرع و غش، شجاعت (عدم ترس از ارتفاع)، قدرت بدنی مناسب، عدم ابتلاء به فشار خون، عدم مصرف داروها و مواد اثر گذار بر هوشیاری و ...
هنگام کار در ارتفاع باید موضوع امداد و نجات افراد در نظر گرفته شده و پیش بینی تجهیزات امداد و نجات و افراد امدادگر، نیز بعمل آید.
وسایل حفاظت فردی لازم (کلاه ایمنی، کفش ایمنی، دستکش و کمربند ایمنی) باید در اختیار کارگران قرار گیرد و کلاه ایمنی حتماً چانه بند داشته باشد.
در صورتیکه از تجهیزات کار در ارتفاع به منظور ورود به ظروف و مخازن استفاده شود بایستی موارد مندرج در دستورالعمل ایمنی کار در فضاهای بسته رعایت شود.
شرایط خطرناک اطراف محل کار (سطوح داغ، خطوط برق، تجهیزات مجاور، ریزش ساختمان و ...) باید در نظر گرفته شود.
حداقل فاصله تا خطوط هوایی برق به شرح جدول زیر می باشد :
ولتاژ خط فاصله 50 کیلوولت و کمتر 10 فوت = 3 متر 50 کیلوولت و بیشتر 10 feet + 0.4 inches for each 1Kv above 50kV
3 متر + به ازای هر یک کیلو ولت بیشتر از 50 کیلو ولت یک سانتیمتر اضافه شود.
با توجه به جدول فوق حریم خط 400 Kv برابر 6.5 متر خواهد بود.
در شرایط جوی خطرناک (وزش باد شدید، طوفان، برف و باران، رعد و برق) از کارکردن در ارتفاع در محیط باز جلوگیری شود.
جهت کار در ارتفاع هنگام شب باید روشنایی مناسب تدارک دیده شود.
در صورت حمل مواد و تجهیزات به ارتفاع (خصوصاً حمل مواد خورنده و شیمیایی) باید از تردد افراد در زیر بار معلق جلوگیری نمود.
کارکنان نباید روی سقف ساختمانی مانند سقف های ایرانیتی، سقف های فلزی پوسیده، نورگیرها و ...که استحکام کافی ندارد کار کنند در صورت نیاز باید تخته یا پلت فرم مهار شده روی سقف قرار گیرد و سپس نسبت به انجام کار اقدام نمود.
تمامی سکوهای کاری، نردبانها، داربست ها، راهروها، بالابرهای مواد می بایستی دارای شرایط ایمن و مناسبی برای کار بوده و به طور منظم مورد بازرسی قرار گیرند. سطوح آنها بایستی تمیز و عاری از هر گونه مانع، زائده و یا آغشتگی به مواد لغزنده باشد.
سکوهای کاری می بایستی کاملا تمیز نگه داشته شوند تا از هر گونه لیز خوردن و همچنین پرتاب شدن اشیاء به پائین جلوگیری شود.
قلاب لنیارد هارنس ایمنی یا کمربند ایمنی باید به محل محکمی بسته شود که بهتر است حتی الامکان در بالای سر باشد و از دو لنیارد (لنیارد دوبل) استفاده شود.
گره قدرت طناب را به اندازه قابل ملاحظه ای کم می کند. بنابراین لنیارد را هرگز گره نزنید.
طناب نجات را با طول مناسبی که محل بازی زیادی نداشته باشد ببیندید تا در صورت افتادن شما را با کمترین سقوط متوقف کند.
کارکنانی که بر روی داربستهای با ارتفاع بیش از 2 متر کار می کنند هر کدام جداگانه باید مجهز به هارنس ایمنی باشند.
هارنس ایمنی و طناب نجات باید قبل از هر بار استفاده توسط سرپرست کار به دقت بازدید و حداقل هر سه ماه یک بار و پس از هر تعمیر توسط شخص فنی صلاحیت دار بازرسی و ایمن بودن آن مورد تائید قرار گرفته و در صورت مشاهده عیب و نقص تعمیر و در غیر این صورت از سرویس خارج نمائید.
جهت جلوگيري از سقوط اشياء بر سر ديگران رعایت موارد زیر ضروری می باشد :
پرتاب کردن ابزار آلات به بالا و یا انداختن اشیاء به پائین ممنوع می باشد.
در صورت امکان زیر و اطراف محل کار در ارتفاع
معرفی وسائل ایمنی کار در ارتفاع :
وسائل ایمنی کار در ارتفاع شامل موارد زیر می باشد :
كمربندهاي ايمني (Safety Belts) :كمربندهاي ايمني از جمله تجهيزات بسيار متداول و ساده جهت پيشگيري از سقوط (نه محافظت در برابر سقوط) به شمار مي روند. اين لوازم به دليل محدود بودن محل اتصال به ناحيه كمر و احتمال وارد آمدن فشارهاي شديد به كمر در انتهاي مسير سقوط از ارتفاع و در نتيجه احتمال ايجاد آسيب به ستون فقرات، از جمله تجهيزات پيشگيري از سقوط محسوب مي شوند. کمربندهای ایمنی بایستی حداقل 10 برابر وزن استفاده کننده را تحمل نماید.
يراقهاي ايمني (Safety Harness) :یراق (هارنس) هاي ايمني فشارهاي وارده در حين سقوط را علاوه بر كمر به تنه و شانه ها و در برخي از انواع به سينه و رانها نيز توزيع مي كنند لذا از ايمني بالاتري نسبت به كمربندهاي ايمني برخوردارند.نیروی مقاومت یراق های ایمنی حدود 35 برابر وزن بدن کاربران تعیین شده است.
لنيارد (Lanyard) :لنیاردها طنابهای کوتاه و قابل انعطافی هستند که به یراق ها / کمربندهای ایمنی متصل می شوند و قادرند انرژی ناشی از سقوط را در انتهای مسیر سقوط جذب کرده و در نتیجه ضربه وارده به فرد را کمتر کنند. لنیارد بایستی مجهز به ضربه گیر باشد تا ضربه (شوک) کمتری در انتهای مسیر سقوط به لنیارد و فرد وارد شود. نبود ضربه گیر می تواند منجر به پاره شدن لنیارد در زمان سقوط شود.هر یک از یراقهای ایمنی بایستی مجهز به دو لنیارد مستقل دارای ضربه گیر باشند. دوبل بودن لنیارد در موقع جابجا شدن فرد در ارتفاع اجزا می دهد فرد یکی از لنیاردها را باز نموده و به محل جدید متصل نماید در حالیکه لنیارد دوم هنوز متصل می باشد ریسک ناشی از سقوط را کاهش می دهد.
سخت افزار یا قسمتهای فلزی (Hard Ware) :کلیه قسمتهای فلزی وسایل حفاظت در برابر سقوط باید فاقد هر گونه تیزی و قسمتهای برنده باشند و توانایی مقاومت حداقل 4000 پوند (1815 کیلوگرم) را دارا باشند.این قسمتها D شکل هستند و روی کمربند ایمنی، یراق ها و قلابهای فنری لنیارد می باشند.• گیره ها (Grabbing Device) :گیره (گرابینگ) ها لنیارد یا کمربند ایمنی را به طناب نجات متصل می نمایند.گرابینگ ها اغلب آزاد بوده و قابلیت حرکت در امتداد طناب نجات را دارند ولی در موقع سقوط و یا در اثر حرکت ناگهانی فرد، گرابینگ بر روی طناب نجات قفل شده و حرکت متوقف می گردد.
طناب نجات (Life Line) :طناب نجات، طنابی است که در یک نقطه مهار (لنگر) لنیارد یا کمربند ایمنی به آن متصل می گردد. این طناب جهت حرکت در یک امتداد بطور افقی یا عمودی بسته و ثابت می شوند.نقطه مهار و طناب نجات باید قابلیت مهار یک بار ثابت 5400 پوندی (2450 کیلو گرم) را داشته باشد.
متوقف کننده سقوط (Fall Arrest) :تجهیزات متوقف کننده سقوط بهمراه یک لنیارد یک نیروی شتاب منفی کنترل شده برای فرد در حال توقف ایجاد می کنند. این وسایل برای سقوط های آزاد طولانی و جاهایی که لنیاردها نمی توانند خاصیت الاستیک داشته باشند، استفاده می شود.
سیستم های ایمنی صعود (Climbing Safety Systems) :افرادیکه از نردبان های ثابت، دکل ها و تیرها بالا می روند جهت پیشگیری از سقوط نیاز به تجهیزات خاصی دارند. سیستم های ایمنی صعود به طور موقت یا دائم به نقاط ثابت نردبان ها، دکل ها و ... متصل می شود. یک کمربند ایمنی یا یراق به سیستم های ایمنی صعود متصل می شود. در صورت سقوط فرد این سیستم قفل شده و حرکت فرد را متوقف می نماید.
شبكه‌ها (تورهاي) ايمني (Safety Nets) :این تجهیزات بعلت اینکه توسط کارگران پوشیده نمی شود جزء لوازم حفاظت فردی محسوب نمی شود. اما در هر صورت تورهای ایمنی جهت پیشگیری از سقوط افرادی که در پروژه های احداث مشغول به کار هستند اهمیت بسیار زیادی دارند.لازم به ذکر است تورهای ایمنی جایگزین طناب نجات و تجهیزات مربوط به پیشگیری از سقوط نمی باشند.
کلاه مخصوص کار در ارتفاع : در زمان کار در ارتفاع در سه حالت سر ممکن است آسیب ببیند اول بعلت سقوط اجسام از ارتفاع بالاتر، دوم برخورد سر با اشیاء ثابت موجود در مسیر و سوم برخورد سر با اشیاء پس از سقوط از ارتفاع با هارنس بعلت ایجاد حرکت پاندولی، لذا استفاده از کلاه مخصوص کار در ارتفاع و یا کلاه ایمنی بند دار الزامی می باشد.
